Babalar ve Oğullar

Vladimir Nabokov’ a göre, "Babalar ve Oğullar" Turgenyev’in en iyi romanı olduğu gibi, aynı zamanda da on dokuzuncu yüzyılın en başarılı romanlarından biridir. Turgenyev, kuşaklar arası çatışmanın günümüzde hâlâ geçerli, ama daha derin bir görünümünü gerçekçi romanın ilk örneklerinden biri olan eserinde ustalıkla anlatıyor. Gerçekten, Turgenyev bu yapıtında, kahramanı Bazarov’u merkez olarak o dönemin Rusya’sındaki kuşaklar arası çatışmayı ustalıkla işler. Romana derinlik ve inandırıcılık kazandıran başlıca özellikleri, kuşaklar arası çatışmanın yanı sıra, kent kökenli radikal aydın çevrelerle kır kökenli tutucu- liberal toprak sahiplerinin kusursuzca betimlenmesidir. Ayrıca buna kadın ve erkek karakterleri, duygular ve inançlar arasındaki karşıtlıkların başarıyla yansıtılmalarını da eklemek gerekir. "Babalar ve Oğullar" ilk kez 1859'da Rusya'da yayımlandığında, radikal çevrelerle gelenekçi-muhafazakâr çevreler romanı odak olarak birbirlerini oldukça sert ve karşılıklı yargılarla eleştirmişlerdir.