Nefsi Tezkiye Adabı

Ebu’l Vefa b. Akil el Hanbeli el-Bağdadi’nin tercüme-i hali kaynaklarda şöyle zikredilir: İslam ulemasının önde gelen fıkıh, usul, kıraat ve kelam âlimidir. Dünyanın en faziletlilerinden; Âdemoğulların en zekilerindendir. (Hicri) 431’de doğdu ve 513 senesinde vefat etti.
Kendisi şöyle der: Dilimin ilim müzakeresinden, gözümün kitap mütalaasından bir saat bile uzak kalması ömrümün zayi olması demektir ve bu bana helal değildir. Şöyle dinlenmek için uzandığımda aklıma yazdığım şeyler gelir ve hemen doğrulurum. Seksen yaşımdaki ilim hırsımı, yirmi yaşımdakinden daha fazla buluyorum. Kitap okumaya ve yazı yazmaya daha çok vakit kalsın diye yemek yemeğe oldukça az vakit ayırırım. Hatta kek yemeyi veya ekmekle su yudumlamayı tercih ederim. Bütün âlimler vaktin en değerli şey olduğu hususunda birleşmişlerdir. Zaman, fırsatların yakalandığı bir hazinedir. Yapılacak şeyler çok, zaman ise çok kısıtlıdır.
İbnu’l Cevzi’nin رحه اهلل bir talebesi şöyle der: İmam İbn-i Akil رحه اهلل, devamlı ilimle meşgul olurdu. Onun çok kuvvetli bir hafızası, çok ince ve derin araştırmaları vardır. (El Funun) diye isimlendirdiği kitabını, hatıraları ve başına gelen olayları malzeme edinerek meydana getirmiştir.