Yazının Sarkacı Roman

Sanırım yaratma eylemleri en pahalı zaman, eleştiriye harcanan zamandır. Orada uzun zamanın kattığı yüksekliği yanında, kullanılan zamanın hem çok geniş bir düzleme dağılması, hem de o düzlem içinde belli aralarla derin yapıya dalmakla geçirilen zamanın yoğunluğu var. Emek yoğunluğu en yüksek türün eleştiri olduğu da yadsınabilir mi? Bunların neden sonra bir daha açılıp tartışılmasında sanırım büyük yararlar var.

Gökkuşağının altından geçince, yazara dönüşür eleştirmen.