Dostluk Öyküleri

Bir kimya profesörü Nobel ödülü almıştı. Ödül töreninden sonraki ilk dersinde öğrencilerinden biri kendisine şöyle bir soru sordu:

"Efendim! Amerika'da üç binin üzerinde Kimya profesörü var. Ancak bu kadar bilim adamı arasında ödülü size lâyık gördüler. Sizi diğerlerinden ayıran özellik neydi?"

Profesör bu farklı soruya önce bir tebessümle cevap verdi. Ardından da kendisinden merakla cevap bekleyen öğrencisine şunları söyledi:

"Doğrusunu söylemek gerekirse hepsini anneme borçluyum! Çünkü ben küçük bir öğrenciyken diğer çocukların anneleri onlar okuldan evlerine döndüklerinde kendilerine:

"Söyle bakalım" derdi. Bugün öğretmenin sorduğu sorulara iyi cevaplar verebildin mi?" diye sorarlardı.