Köpek Gülleri

“Bu kalem bugün biraz tanıdık, çokça yabancı elime. Şimdi yine elimde pıhtılaştı imge.
Kalem, yazıyor sonsuz bir mana. Kanayan benim. Fani olan ben, anılarda biriken.
Önce saçla­rıma girdi seneler. Kanayan ben.
Bugün her şey, kan revan içinde.
İnsan, hem “kendinde bir şey”miş.
Hem de “kendini aşan bir şey.”
Soru: Bu “şey” dediğimiz şey, acaba nasıl bir şey?
Cevap: Cevap yok.
Hayat, hayat ve hayat.
Var olan hayat mıdır
yoksa sürekli yaratmak mıdır?
Soru: Hayatınız boyunca kaç kere
öldünüz?
Öneri: Sakın, ölmeden ölmeyiniz.”