Maviydi Adalet Sarayı

Saatim nerede? Takıldım bulutların arkasına, zamanı da unuttum. Ooo, neredeyse Bayan Carolien gelir. Güzel bir akşam yemeği yapayım. Oturur birlikte yeriz. Biraz da söyleşiriz. O bana, bir odalık mutluluk verdi. Ben de onun için bir şeyler yapmalıyım. Bir başlangıç olmalı. İki yıl aradım böyle bir odayı. İki yılın başkaları için anlamı olmayabilir, ama benim için çok anlamı var. Çok sesli bir koro gibi. Çok sesli bir koro gibi değil, Hollanda'nın Residentie Orkestrası gibi. İki yılda, annem öldü, babam öldü. Hapishaneden çıktım. Otuz iki yıllık yaşamım sona erdi. Sevdalanmadım. Yeniden sağlığıma kavuştum. Aslan'ın cenazesini Türkiye'ye gönderdim... Oysa ne kadar seviyordu yaşamayı. Tutkundu o. Soğuk ve tazyikli su, çırılçıplak vücuduna tutulurken bile, yaşamaya sıcak bir yorgan gibi sarınıyordu. Başkaları, sevgi ekmektir deseler de, onun için sevgi yaşamaktı. Onu hiç unutmayacağım. Yo, bir onu, bir de Hacı Bülbül'ü.