Raylardaki Merdivenler

Durmaksızın değişim sürecinde hüznün rengini kokusunu ritmini yansıtabilir mi kurallarla kuşatılmış kurallarla kutsanmış herhangi bir dil? Ya acıyı?.. Ya aşkı?.. Ancak ve yalnızca acı çekerken acı çektiren acı çektirirken tuhaf bir doyuma ulaşan ruhumuzu kattığımız dil kuraltanımazlarının deltasında çimlenmiş 'öykü/roman/şiir' cehennemin ateşçileri sayılan inkarın öfkenin sorgulamanın en çocuksu coşkusunu en saf hüznünü en çılgın umudunu en kördüğüm umutsuzluğunu kuşanıp bir şövalye gibi girerse yaşamın içine ve insanlar kendilerini kanatacak yaralayacak çivilerin üzerine hiç çekincesiz atlarsa güzelliklere ulaşmak için hala umut var demektir.