Diriliş

Kentlerde yaşayan yüz binlerce insan üzerinde yaşadıkları küçücük toprak parçasını doğal şeklinden çıkarmak için ellerinden geleni yapmışlardı. Kaldırım taşlarıyla döşenen yerler yeni yeni filizlenmeye başlayan bitki örtüsünü silip süpürmüşler ağaçları kesmiş kuşları ve başka hayvanları kaçırmışlardı. Bacalardan petrol kömür kokusu tütüyordu. Ne var ki bahar kentte bile olsa yine bahardı...

Dışarıda yakıcı bir güneş vardı. Bulvarların üzerindeki ufak yeşil alanlarda olduğu kadar kaldırım taşlarının arasından da otlar büyüyor kazamadıkları her yerde tekrar bitiveriyordu. Söğütler yabani kiraz ağaçları kayın ağaçları hoş kokularını etrafa yayıyorlardı. Ihlamur ağaçlarının tomurcukları patlamak üzereydi. Güvercinler kargalar serçeler bahar sevinci içinde yuvalarını hazırlıyorlar sinekler ise güneşin ısıttığı duvarların üzerinde vızıldıyorlardı. Her şey mutlu ve her yer sevinç içindeydi. Kuşlar bitkiler böcekler çocuklar...
(Kitabın İçinden)