Zor Çiçekler_{Yuvadaki "yuvasız" yavruların "Gerçek Hayat" hikayeleri.}

“Hocam ben annemi hiç görmedim. Annelerin bir kokusu varmış. Çocuklar annelerine sarılınca o kokuyu duyarmış, öyle diyorlar. O nasıl bir koku hocam? Küçükken yuvaya gelen gönüllü annelere sarılırdım; parfüm kokusu dışında bir koku almazdım. Yoksa bu koku parfüm kokusu gibi bir koku mu?”

“Hocam, okulda anne babası olan çocuklar korktuklarında ‘Anne!' diye bağırıyorlar. Ben korktuğumda ‘anne' diyemiyorum, acaba neden?”

“Anneleri olan çocuklar, annelerine bir şey sorduğunda anneleri hep ‘Efendim anneciğim,' diyor. O çocuk, o kadının annesi mi hocam?”

“Hocam, bazı gönüllü anneler yuvaya gelince ağlıyorlar. Biz ağlanacak bir şey yapmıyoruz ki.”

“Ben ölürsem arkamdan kim ağlar hocam? Beni kimsesizler mezarlığına mı gömerler hocam?”

“Anneler çiçekleri neden çok sever hocam?”

“Hocam, benim annem beni doğururken ölmüş. Benim annem cennete gitmiş midir?”

“Anneler karşılık beklemeden severmiş. Yoksa onlar insanüstü varlıklar mı hocam?”

Acıtan soruların gerçek hikayeleri..